نه قراری ماند ، نه غروری .

بچه تر که بودیم ، مردها را به بازی نمی گرفتیم؛


مردها مرد بودند و نامرد ها نامرد .
هم قرار داشتیم و هم غرور ؛ قدمان که بلند تر شد ، سقف دلمان کوتاه تر شد .


هوس گٌر گرفت و تازه دلیلی برای بازی پیدا شده بود .


بازی که تمام شد ؛ نه قراری ماند ، نه غروری .