گاهی زندگی عجیب بوی نا امیدی میدهد,
بوی نفرت, انزجار, درد, تنهایی,
الان از همون گاهی هاست,
دلم برای کسی تنگ شده,
کسی که اندوهم را بخواند و وسعت تنهاییم را درک کند,
لمس کن کلماتی را که برایت می نویسم تا
بخوانی و بفهمی چقدر جایت خالیست
تا بدانی نبودنت آزارم میدهد,
لمس کن نوشته هایی را که لمس ناشدنی ست
و عریان که از قلبم بر قلم و کاغذ می چکد,
لمس کن گونه هایم را که خیس اشک است
و پر شیار,لمس کن لحظه هایم را...
تویی که میدانی من چگونه عاشقت هستم
و لمس کن این باتو نبودن ها را لمس کن ...
دوستت دارم ای بهترین بهانه...