گاه یک لبخند آنقدر عمیق میشود که گریه میکنم ،
گاه یک نغمه آنقدر دست نیافتنی است که با آن زندگی میکنم ،
گاه یک نگاه آنچنان سنگین است که چشمانم رهایش نمیکنند ،
گاه یک عشق آنقدر ماندگار است که فراموشش نمیکنم
ی اشک ، گرم و آرام ببار بر گونه بیمار من ، ای غم ، تو هم لذت ببر از این همه آزار من